هارْمنْتْسْ فانْ ريم رامْبرانْدْ، نقاش معروف هلندي، در 25 ژوئيه 1606م در شهر ليد هلند به دنيا آمد. وي از كودكي به نقاشي علاقه داشت و از چهارده سالگي براي فراگيري اين هنر، نزد يكي از نقاشان معروف محلي به شاگردي پرداخت. پس از سه سال كارآموزي، نشانه‏هايى از نبوغ زودرس در رامبرانْد مشاهده گرديد و با ارائه آثار هنرمندانه خود، در 22 سالگي شهرت زيادي در اين زمينه كسب كرد. رامبراند در كارهاي نخستين خود از سوژه‏هاي مذهبي، تاريخي، اخلاقي، طبيعي و انساني الهام مي‏گرفت و به سبك كلاسيك و روش پيشينيان كار مي‏كرد. زمينه تابلوهاي رامبراند تيره است و در آن‏ها، هميشه يك كانون نور ديده مي‏شود كه از آن‏جا روشنايى ساطع است. وي در آثار خود به طبيعت، حيات مي‏بخشيد و در پديد آوردن سايه روشن، بيش از هر كس ديگري توفيق يافت. پديده سايه روشن، همواره گويا و بيانگر عمده احساسات هنري رامبراند بود و او با كمك اين نور و سايه، سوژه‏هاي دلخواه خود را تجسم مي‏داد. از اين رو، هيچ نقاشي مانند او، در سايه روشن و در به كار بردن نور و تاريكي، تامل، مطالعه و دقت نكرده است و هيچ نقاشي نتوانسته است مانند او به كمك چند حركت ساده قلم مو، در عين برانگيختن نورها و اشكال مناسب و دقيق، خصوصيات رواني و عواطف شخصيت‏هاي مورد نظر را با قدرت تمام آشكار كند. مجموعه كارهاي رامبراند، بزرگ‏ترين نمونه بيان حال يك فرد در قالب نقاشي به شمار آمده است. علت مقبوليت عمومي نقاشي‏هاي او، خاصيت انساني تابلوهاي اوست. رامبراند علاوه بر نقاشي و پديدآوري بيش از 350 اثر هنري در نقاشي، از حكّاكان بزرگ اروپا نيز به شمار مي‏رود كه تعداد بي‏شماري لوحه‏هاي حكاكي از او بر جاي مانده است. اين نابغه نقاشي سرانجام در 18 اكتبر 1669م در 63 سالگي در نهايت شهرت درگذشت.